Ιωάννινα

Ο νομός Ιωαννίνων βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο της Ελλάδας και τον χαρακτηρίζει το εκπληκτικής ομορφιάς φυσικό του περιβάλλον. Είναι κυρίως ορεινός νομός με δάση, γραφικές λίμνες και ποτάμια, παραδοσιακά χωριά και πέτρινα γεφύρια αλλά και πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Στον νομό υπάρχουν πολλά σημαντικά βυζαντινά και οθωμανικά μνημεία. Ανεπτυγμένος είναι ο τουριστικός αθλητισμός και ο εναλλακτικός τουρισμός αλλά σε ισορροπία με την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά και την τοπική παράδοση. Μπορείτε να κάνετε ορεινή πεζοπορία αλλά και σκι, ράφτινγκ, διάσχιση φαραγγιών, αναρρίχηση και άλλα.

Ιωάννινα

Η πρωτεύουσα του νομού αλλά και διοικητικό και οικονομικό κέντρο της Ηπείρου, τα Ιωάννινα είναι κτισμένα στις όχθες της λίμνης Παμβώτιδας και είναι μια όμορφη σύγχρονη πόλη που συνδυάζει την ιστορική παράδοση και τους θρύλους. Η πρώτη αναφορά της πρωτεύουσας του νομού γίνεται τον 9ο αιώνα όπου αναφέρεται ως επισκοπή. Τον 13ο αιώνα ήταν σημαντική πόλη της Ηπείρου και γνώρισε μεγάλη οικονομική άνοδο. Κατά την περίοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και ιδιαίτερα από τα χρόνια του γνωστούς Αλή Πασά, τα Ιωάννινα γνώρισαν πολύ μεγάλη οικονομική και πνευματική ανάπτυξη. Η ιστορία της πόλης αποτυπώνεται στο Κάστρο, στις εκκλησίες στα τζαμιά, στα αρχοντικά αλλά και στο Νησί με τα θαυμάσια μοναστήρια.

Ιστορία

Η περιοχή κατοικούνταν από τους προϊστορικούς χρόνους. ‘Εχουν βρεθεί τάφοι και υπολείμματα οικισμών που χρονολογούνται από την εποχή του χαλκού ως την ελληνιστική εποχή σε διάφορα σημεία του νομού που δεικνύουν την σημασία της περιοχής στην αρχαιότητα. Εκείνη την εποχή άκμασαν οι πόλεις των Πασσαρών και Τέκμων και βρίσκονταν εκεί το ιερό της Δωδώνης που ήταν θρησκευτικό κέντρο πανελλήνιας ακτινοβολίας. Επί βασιλείας του Πύρρου 4ος-3ος αιώνας π.Χ. η περιοχή γνώρισε την μεγαλύτερη ακμή της. Οι Ρωμαίοι τον 2ο αιώνα π.Χ. καταστρέφουν με το πέρασμα τους τα περισσότερα μνημεία. Κατά τους Βυζαντινούς χρόνους ιδρύονται πολλές μονές και εκκλησίες.

Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας η περιοχή γνωρίζει περίοδο μεγάλης ακμής. Τα Ιωάννινα αναδεικνύονται σε μεγάλο εμπορικό κέντρο. Τα ειδικά προνόμια που παραχωρούνται στους κατοίκους οδηγούν σε μεγάλη οικονομική και πνευματική άνθηση. Οι έμποροι συναλλάσσονται με την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό. Από αυτή την εποχή γνωστή είναι η ιστορία του Αλή Πασά με την ιστορία του πνιγμού της κυρά Φροσύνης στη λίμνη. Το 1913 η περιοχή των Ιωαννίνων ενσωματώνεται με το ελληνικό κράτος ενώ κατά τον ελληνοιταλικό πόλεμο στα βουνά οι έλληνες γράφουν λαμπρή ιστορία.

Στην πόλη των Ιωαννίνων

• Το Κάστρο. Μέσα στο Κάστρο διαμορφώνονται δύο ακροπόλεις. Στην πρώτη ήταν κτισμένα τα ανάκτορα των βυζαντινών ηγεμόνων και αργότερα στην κορυφή χτίστηκε το τζαμί του Ασλάν πασά που διασώζεται και σήμερα. Η δεύτερη που ονομάζεται Ιτς-Καλέ φιλοξενεί σήμερα στο κέντρο της το Βυζαντινό Μουσείο. Μέσα στο Κάστρο υπάρχουν πολλά κτίρια, όπως η Τουρκική βιβλιοθήκη, η Εβραϊκή συναγωγή, το Φετιχέ τζαμί, το τζαμί του Ασλάν πασά αλλά και ο τάφος του Αλή πασά. Επίσης ο πύργος του Βοημούνδου του 11ου αιώνα και ο πύργος του Θωμά.
• Η Λίμνη των Ιωαννίνων (Παμβώτιδα) ή λίμνη της κυρα Φροσύνης και μέσα στη λίμνη το Νησί με πλούσια ιστορική παράδοση. Πάνω στο Νησί σώζονται μοναστήρια από το Βυζάντιο και την τουρκοκρατία με θαυμάσιες τοιχογραφίες.
• η Μονή Παντελεήμονος του 15ου αιώνα και η Μονή Φιλανθρωπηνών του 13ου αιώνα με εκπληκτικές τοιχογραφίες.

Στον νομό

• ο Αρχαιολογικός χώρος της Δωδώνης, που υπήρξε θρησκευτικό κέντρο της αρχαιότητας. Γνωστό ήταν το Ιερό της Δωδώνης όπου οι ιερείς έδιναν τους χρησμούς. Επί βασιλέως Πύρρου τον 3ο αιώνα π.Χ. χτίστηκαν και σώζονται ως σήμερα το αρχαίο θέατρο χωρητικότητας 17.000 θέσεων και ερείπια του Βουλευτήριου και της ακρόπολης .
• το σπήλαιο του Περάματος, στο εσωτερικό του λόφου Γορίτσα και ανακαλύφθηκε τυχαία από χωρικούς το 1940. Το εσωτερικό του έχει δαιδαλώδεις διαδρομές με σταλαγμίτες και σταλακτίτες.
• Εκπληκτικής ομορφιάς περιοχή είναι τα Ζαγοροχώρια που βρίσκονται μεταξύ των Ιωαννίνων της Κόνιτσας και του Μετσόβου. Η περιοχή είναι ορεινή με επιβλητικά βουνά, πυκνά δάση με πεύκα και έλατα, ποτάμια, χείμαρρους και λιμνούλες με κρυστάλλινα νερά, γραφικά πέτρινα γεφύρια και παραδοσιακά χωριά με αρχοντικά και παλιές εκκλησίες. Γενικά η περιοχή χωρίζεται στο ανατολικό, κεντρικό και δυτικό Ζαγόρι και είναι ιδανικός προορισμός για τους λάτρεις της φύσης.
• η Μονή Βελλάς στο Καλπάκι του 11ου αιώνα. Η ονομασία της οφείλεται στην ομώνυμη βυζαντινή πόλη που υπήρχε εκεί.
• το Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων από την Ελληνική Ιστορία Παύλου Βρέλλη, στο Μπιζάνι.
• στο Γρεβενίτι η Μονή Βουτσάς ή Παναγίας της Πωγωνιώτισσας που χτίστηκε από τον αυτοκράτορα Πωγωνάτο το 672 με αξιόλογες τοιχογραφίες του 17ου αιώνα.
• στην Βωβούσα το μονότοξο γεφύρι του 1743
• η Μονή της Παναγίας Σπηλαιώτισσας του 16ου αιώνα στην Αρίστη
• οι οικισμοί Πάπιγκο και Μικρό Πάπιγκο στα Ζαγοροχώρια μέσα σε εκπληκτικά φυσικά τοπία με πετρόκτιστα σπίτια, λιθόστρωτα δρομάκια και τις βρύσες με τα κρυστάλλινα νερά.
• Ο Εθνικός Δρυμός Βίκου Αώου που περιλαμβάνει την χαράδρα του ποταμού Βίκου, την χαράδρα του Αώου, το ορεινό συγκρότημα της Τύμφης, την Δρακολίμνη και έχει πλούσια χλωρίδα και πανίδα με σπάνια είδη φυτών και ζώων.
• ο αρχαίος οικισμός στη Βίτσα
• η Εκκλησία του Αγίου Νικολάου στη Βίτσα του 1612 με ξυλόγλυπτο τέμπλο της εποχής.
• στο Μονοδένδρι η Μονή της Αγίας Παρασκευής του 1413-14 και ο Ναός του Αγίου Μηνά του 17ου αιώνα.
• το πέτρινο γεφύρι της Κόνιτσας
• τα αρχοντικά της Κόνιτσας Χουσείν Σίσκο και της Χάμκως μητέρας του Αλή πασά.
• η Μονή Στομίου του 1774 που πήρε το όνομα της από το στόμιο της χαράδρας του Αώου όπου βρίσκεται.
• η Βυζαντινή Μονή Μολυβδοσκέπαστου
• το περιβαλλοντικό πάρκο Μπουραζάνι με ελάφια, ζαρκάδια, αγριογούρουνα και άλλα ζώα σε μια ειδυλλιακή περιοχή.
• η Μονή Ζέρμας στην Πλαγιά του 17ου αιώνα με ωραίες τοιχογραφίες.
• Στο γραφικό Μέτσοβο στην οροσειρά της Πίνδου φημισμένο για τα κτηνοτροφικά του προϊόντα , τoω Ναό της Αγίας Παρασκευής, την Μονή της Παναγίας και την Μονή του Αγ. Νικολάου
• η Πινακοθήκη του Ευαγ. Αβέρωφ στο Μέτσοβο με έργα των σημαντικότερων ελλήνων καλλιτεχνών του 19ου και 20ου αιώνα.
• ο Εθνικός Δρυμός της Βάλια Κάλντα, με πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Έχει χαρακτηριστεί από τις 12 πιο ευαίσθητες περιοχές του κόσμου. Στην Βάλια Κάλντα επιβιώνουν σπάνια θηλαστικά και πτηνά.
• η Μονή Τσούκας στο Ελληνικό, χτισμένο στην κορυφή λόφου. Ιδρύθηκε από τον αυτοκράτορα Ισαάκιο Β ‘Αγγελο το 1190, όμως ανακαινίστηκε και τοιχογραφήθηκε τον 18ο αιώνα.
• η Μονή Πατέρων στην Ζίτσα, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου και ιδρύθηκε τον 16ο αιώνα.
• η Μονή Προφήτη Ηλία στην Ζίτσα του 17ου αιώνα όπου φιλοξενήθηκε ο Λόρδος Βύρωνας.
• το Θεογέφυρο στην Ζίτσα που είναι φυσική γέφυρα που ενώνει τις δύο όχθες του ποταμού Καλαμά.
• το Πολεμικό Μουσείο στο Καλπάκι με εκθέματα από τον Ελληνοιταλικό πόλεμο του 1940.