Κίμωλος

Νησί του νοτιοανατολικού Αιγαίου, το οποίο έχει σχήμα κανονικού πενταγώνου και βρίσκεται ανάμεσα στα νησιά Μήλο και Σίφνο. Έχει έκταση 38 τ.χλμ. Και απέχει 88 ναυτικά μίλια από τον Πειραιά.
Στην πρωτεύουσα της Χώρα, τα λευκά κυκλαδίτικα σπίτια συγκεντρώνονται γύρω από το κάστρο.
Είναι μάλλον λοφώδες νησί και η μεγαλύτερη κορυφή που βρίσκεται στη μέση της νοτιοδυτικής ακτής και λέγεται Παλιόκαστρο. Οι κάτοικοί της ασχολούνται με τη ναυτιλία, τη γεωργία και την εξόρυξη «κιμωλίας γης».
Σύμφωνα με τη μυθολογική παράδοση, το νησί πήρε το όνομά του από τον Κίμωλο, σύζυγο της κόρης του Ταύρου, Σίδης. Αργότερα ονομάστηκε Εχινούσες.
Το νησί δεν είχε δική του ιστορία, επειδή ακολουθούσε την τύχη της Μήλου. Ήταν φόρου υποτελής στους Αθηναίους. Κατά τη διάρκεια της Φραγκοκρατίας, ο Μάρκος Σανούδος, ένωσε την Κίμωλο με το δουκάτο της Νάξου (1207). Στη συνέχεια καταλήφθηκε από τους Τούρκους κατά το ρωσοτουρκικό πόλεμο (1770-1774), από τους Ρώσους. Μετά την απελευθέρωση, αποτέλεσε τμήμα του ελληνικού κράτους.