Πόρος

Μικρό νησί του Αργοσαρωνικού κόλπου απέναντι από την Τροιζήνα. Έχει έκταση 21 τετ. χλμ. και αποτελεί τον ομώνυμο δήμο της επαρχίας Τροιζήνας, του νομού Πειραιά, με 3.926 κατοίκους. Το νησί παρουσιάζει μεγάλη τουριστική κίνηση, κυρίως το καλοκαίρι. Το 1848 εγκαταστάθηκε ο ναύσταθμος στον μικρό ισθμό του νησιού, ο οποίος παρέμεινε εκεί μέχρι το 1878 που μεταφέρθηκε στη Σαλαμίνα. Μέχρι πριν από λίγες δεκαετηρίδες η οικονομία του νησιού στηριζόταν στις ναυτικές εγκαταστάσεις. Σήμερα ο τουρισμός αποτελεί την κύρια πηγή των εσόδων για το νησί.

Αξιοθέατα

• ο αρχαιολογικός χώρος του ιερού του Ποσειδώνα
• ο Ναύσταθμος

Ιστορία

Κατά την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, οι κάτοικοι του Πόρου συμμετείχαν ενεργά στον αγώνα, κυρίως στον κατά θάλασσα. Το 1826 ο Πόρος υπήρξε έδρα Εθνοσυνέλευσης η οποία τελικά συνήλθε στην Τροιζήνα. Μέχρι το 1827 ο Πόρος υπήρξε έδρα κυβέρνησης. Επί Καποδίστρια, συνήλθαν εκεί τον Οκτώβρη του 1828 οι αντιπρόσωποι των Μεγάλων Δυνάμεων και της Ελλάδας, για να καθορίσουν τα σύνορα του Ελληνικού κράτους. Κατά την περίοδο της αντιπολίτευσης κατά του Καποδίστρια, στον Πόρο συνέβησαν πολλά λυπηρά γεγονότα. Ο Μιαούλης για να προλάβει τον απόπλου του εθνικού στόλου κατά της Σύρου, που ήταν κέντρο των αντιπολιτευόμενων στον Καποδίστρια, κατάλαβε στις 14 Ιουλίου του 1831 το ναύσταθμο. Τότε κατέπλευσαν εκεί Ρωσικά πλοία, υπό τον ναύαρχο Ρίκορντ, και ο Μιαούλης μπροστά στον κίνδυνο να πιαστεί αιχμάλωτος, πυρπόλησε τα εθνικά σκάφη «Ελλάς» και «Ύδρα».